Ik ben er voor jullie
En jullie zijn er voor mij

Ik zie de zomer in jullie
En de lente in mij

Maar soms ben ik boos
Dan is november de tijd

De tijd waarin ik lijd
Door de boosheid die mij in bedwang houdt

Het verdriet dat mijn blijdschap bederft
De regen die al mijn zorgen wegspoelt

Ik probeer maar te wijken van al die boosheid en verdriet
Ik speelde in de wijken totdat ik hem verliet

Maar ik had geen verdriet
Want we hielden veel contact
En spraken af

Zo werd ik vrolijk en de zon ging weer schijnen
En al het slechte begon te verdwijnen
Onder de grond in de diepste mijnen

Nu ben ik op zoek naar kleur
Stel me niet teleur
Stel ik vind geen kleur?
Zal ik dan zonder kleur leven?

Maar, zeggen mijn ziel en mijn hart, je hoeft niet te zoeken naar kleur
Want je hebt het altijd al in je gehad

Voorjaar 2022, geschreven tijdens finale van Junior Stadsdichter workshops Cultuurkust