Als de stenen klok slaat,
gedenken wij in stilte en gebeden,
hangen jaarringen aan
het slingerwerk van ons gemoed.
Jonge stemmen hebben de stad verlaten,
door oud geweld
weggeslagen en geveld,
zij kwamen niet meer los van hun namen,
toen nog genoemd, maar nu
meer en meer verzwegen.
Zij worden vandaag
nooit meer gehoord,
nooit meer genoemd
Slechts eens per jaar,
wordt de tijd herdacht,
met bloemen,
belegen woorden of
een oud gedicht,
maar geen namen meer, van hen,
die ooit hun leven lieten voor
de vrijheid van toen én nu.
Vergeten helden