hoe kan iets
wat zo verscheurend is
zo verbindend zijn?
al sinds mijn kindertijd
is kanker de reden
dat er geen licht meer schijnt
in de harten van diegenen
die hier niet meer zijn
maar dat licht is niet verdwenen
nee integendeel: verplaatst
naar ieder die geraakt is
en voor voelen open staat
zelfs degenen die wel dichtbij zijn
en de ziekte zegevierden
deelden licht uit aan de naasten
die nu met hen het leven vieren
dus als je je verslagen voelt
door ziekte of door leed
denk dan aan die uitgestrekte lichtbron
die gezamenlijk is gesmeed
want genegenheid vervangt het sombere
voor een warme sterrengloed
hoe kan iets wat verscheurt verbinden?
gewoon omdat je samen verder moet
Timo Verbeek, Harderwijk
23-09-22