Je vertelde me over jouw bezoek,
eerder die dag
had je etensresten
op jouw jurk geprint
als een menukaart achteraf
ik zag je naar buiten zwaaien,
‘weet je wuivende bomen
zijn diepgewortelde dialogen’,
jij lachte toen hard
en haalde schouders op
ik zie mij in jouw hoofd ronddwalen,
als jouw kind
besef ik dat ik morgen nog heb
en in jouw monologen
word jij steeds jonger
je vertelde me over jouw bezoek,
morgen ook weer
zie ik jouw driegangenmenu,
‘had ik toch gezegd?
weet je dat niet meer?’
patronen gaan weg maar jij blijft zitten
en ik val in gaten,
als jij weer naar buiten kijkt
ben ik het die zwaait,
niet de bomen.
Harderwijk, 21 september 2018
Stadsgedicht tgv de opening van de Week van de dementie.