Categorie: Wietse Hummel

Het is plotseling stil en de stratenvan de verhalen zijn verlaten nuzij het boek heeft gesloten en nu zijhet doek eerbiedig heeft laten vallen. In vertwijfeling blijven de woordenineens treurig wachten om te wordenbeetgepakt, beproefd en uitgesprokenmaar ze liggen er nog, onaangetast. Een jonkvrouw van de taal heeft berustendhaar laatste woorden meegenomen inhaar reis naar… Lees verder Janny Klein

Hij ziet zich gadegeslagen met deargusogen van onverschilligheid.Het afscheid dat hem het laatst had omarmdjaagt hem nu langs niets ontziende paden. De horizon vernauwt zich tot een schuwen onzeker lot. Met elke stap loopthij verder van zijn waardigheid vandaan.Eenzaamheid loopt gemeenzaam met hem mee. Is hij bij voorbaat geïnterneerd inangst net als zijn Belgische lotgenootvroeger,… Lees verder De vluchteling

Vraag me niet met het mes op de keel mijnwoorden het papier te laten raken.Vraag me niet de gedachten te latenmartelen in kamers van mijn vrijheid. Maar vraag me naar inkt die ik wil latenvloeien met het ritme van mijn adem.En vraag mij naar mijn mededogendie ik laat tonen als juist mijn pen bloedt. Dan schrijf… Lees verder Pen tegen monddoodverklaring

Ooit was hij daar, aan de poort, wachtlopendparaat voor dingen die voorbijgingen.Hij herinnert zich gehelmde dromen,wanneer verlangen op bivak verbleef. Hij was thuis in de ‘nieuwe kazerne’,waar ooit Belgische vluchtelingen enook Duitse bezetters ingekwartierdwaren, voordat hij er zich liet scholen. De discipline laat zijn gedachtenweer op appèl verschijnen als heimweeeenmaal in uniform is gestoken. Een… Lees verder De infanterist

Toen de reformatie kerken scheurdeen de Spaanse koning verzet ervoer,werd de verbeelding uiteengeslagen,namen geloofsgroepen posities in. Toen de mandenmaker Jan Arentz inhet Minderbroedersklooster de beeldenvan hun voetstuk haalde, werden dezeheiligdommen tot laster gehouwen. Inmiddels heeft onze schaamte fresco’sontdaan van rigide censuur en isde storm achter de stellingen geluwd,al blijft onwetendheid latent in beeld. In ons… Lees verder De beeldenstorm

Hij zag tijdsverloop door de vingers waarvroeger melkfleshalzen tussen konden.Maar deze waren leeggespoeld en bewaardin de herinnering die zou resten. De melk werd ijs en de kar werd salonen in alle rust waren zijn woorden als boter bij de vis voor luisteraars op het onvervalste leugenbankje. De binnenstad, waar zijn Hollandse naam in het Italiaans nagalmt, werd zijn nieuwe… Lees verder Evert ten Hove

Toen de god Apollo zijn muzen bijde hand nam, kon hij niet verwachten dathij ooit zou worden aangeroepen metBrummans kreet ‘U zult nog van ons horen’.   ‘Sonnet aen Apollo en de muzen’,van Anna Roemers, voor een huwendeburgervader en diens bruid, lag onderstof met Brincks’ Liber Amicorum. Maar dit gedicht leek de onvermoedebron voor Harderwijker rederijkersin… Lees verder Apollo

Nu het verleden uitgezwaaid uit hetzicht verdwijnt, rangeert het heden onzehoop langs de draden van een bestemming. Zo gaat dat met de vergankelijkheid. Slechts herinneringen blijven achterop het perron, waar een hunkering nogeven naspoort tot weer een volgende kuseen déjà vu omarmend binnenhaalt. Tussen Jan van Nassaukazerne enNachthok vliegt de nostalgie uit de bocht.‘De rode hoed’… Lees verder Station Harderwijk

Op zo’n winterdag, de bladeren bruinen de luchten grijs, gistte de natuurmet de lente in het verschiet. Daar inde kou van het voormalig ‘MOB complex’. Het pand leek ten dode opgeschrevennadat het garnizoen zich had terug-getrokken. In de leegte van zinloosheidontkiemde een broedplaats tot kraamkamer. De soep van California en hetrubber van Hevea zijn verganeglorie in… Lees verder California dreaming

Hij wilde het Wolderwijd met woorden inkleuren maar het was met geen pen tebeschrijven. Zowel uit bewonderingals uit zijn onvermogen en schaamte. Hij wilde de stadsmuur voor eeuwig vast-leggen maar kreeg geen letter op papier en wat verder bleef was zijn dolende onzekerheid door de straten van taal. Hij wilde de sagen en legendesals ‘Blauwe Gerrit’ en ‘Witte… Lees verder Onderdak in taal