Categorie: Wietse Hummel

Hier in de stilte wordt het leven voorde laatste maal op handen gedragen.Herinneringen worden gestreeld alseen bede voor een naderend afscheid. Ooit gaf de moederschoot leven om datuiteindelijk te laten bloeien inde treurzang van een bevrijding en inde cocon van de vergankelijkheid. De laatste adem wacht nog even omeen loutering langzaam uit te stellen.Op het… Lees verder Hospice Jasmijn

Het was ineens weg, alsof een vijand de kans had waargenomen om een muur te slechten. Tijd brokkelt aan verleden,maar de resten blijven aan ons levenkleven. Als een stilzwijgend geweten.We zien met lede ogen verbeeldingmet pek en veren ingesmeerd worden als gedagvaarde in een oude tijd. Is het gezonken in lethargie ofis een laatste rest van ons fundament ruw… Lees verder Het verdwenen bastionblok

Verdriet versteent, het kan ook niet anders.Het kristalliseert tranen van de zee.De zee die wrakken hoop laat aanspoelenaan de voeten van woede, pijn en angst. Kijk naar de grauwe vissersvrouw met kind.De vrouw tuurt naar het noodlot dat dood heet.Het kind zoekt houvast aan de kwetsbareomarming van wanhoop en berusting. Waar eens verlangen werd ingelost… Lees verder Vissersleed

Van heinde en ver weerkaatsen mythenvoorbij kantelen van het verleden.Uit de diepten van folklore komenaangekondigde herinneringen. Een aanhef wekt de nieuwsgierigheid vanbrave boeren, burgers en buitenlui.Ceremonieel worden boodschappenherautisch bezongen in blauw en geel. Tussen mozaïeken van verhalenen het marmer van de tijd klinkt het nieuwsbrutaal, ongeschonden en heroïschin straten, stegen en stadsverblijven. Waar nu het… Lees verder Boeren, burgers en buitenlui!

Slag na slag vermaalt het nieuwe gildemolenaars verhalen in het luiwerk.Als Don Quichots vechtend tegen reuzen,die werkloos wieken ten hemel heffen. Waar ooit vissers werden uitgezwaaid doorarmen van de oude Hoop staat nu versteend een vissersvrouw op uitkijkbij smeulende herinneringen. De Hoop herrees als Feniks uit de as, steen voor steen in een tweede leven. De kades zijn… Lees verder De hoop herrezen

Waar draait het om,vorm, kleur of dynamiek?Figuren die schaatsers worden,achtergronden die verdwijnen?Als orde geometrisch beweegtwat is dan stilstand?Stilstand wordt beweging,zoals ooit Herz Huszàr werdrechthoeken vervolgens kleur kregen, schilderkunst architectuur werd,Boedapest tenslotte Hierdenen leven dood.Beeldende compositie alsstilistische verandering envlakken die in elkaar grijpen, wordeneen beredeneerde verhouding. Esthetische beschouwing metstijlgenoten klinkt als echo door:‘Als wij elkaar niet goed… Lees verder Huszár en De Stijl

Ze waren verdreven van huis en haard, net als hun eigendommen. Die werden opgeslagen, maar dan tenminste nog inhun eigen synagoge.Zij kregen een bestemming,net als hun eigendommen. Wat vertellen gevels als bewoners verdwenen zijn?Wat zijn goederen waardals deze in bewaring blijven?Waar begint de verbeeldingals levens in zwart-wit blijven stilstaan? Niet hun onschuld maar ons zwijgenis ongemerkt geportretteerd.Alsof zij nooit zijn… Lees verder Net als hun eigendommen

Kordaat, kort maar kalm wandelt ze het podium van het erfgoed op.Ze zoekt houvast in het verledenen kronieken lopen achter haar aan als ongeschreven verhalen.Ze duikt in de vondsten die openworden gelegd als ons historischgeweten en ziet met verwondering. Ze moet weet hebben van armoede,van schaarste en geschiedenis.Haar gedrevenheid bekommert zich om machtelozen en stille getuigen in… Lees verder Van Vittepraetje tot voedselbank

Zijn gedachten en beelden wezen hemde weg in het doolhof van zijn domein.Soms vertederend en soms heldhaftig,eenzaam tegen zijn eigen windmolens. Het park, randen van de binnenstad en de buurtsuper vormden een platform voor naamloze gedachten. Hij praatte niet tegen muren, maar dovemansoren. Hij zong, declameerde en riep op toteen nieuwe wereldorde, zijn ordeen zijn raspende stem stal… Lees verder Een zwerver in memoriam

Op de gevel van het oude Stadhuis schuiven cirkels fluorescerend  en speels over de voegen tussenoude versteende kronieken.Uitgelicht op het stadsstrand wachthet meubilair op de naakte nacht.Over de stad waaiert het kustlicht maar de tijd heeft het vastgezet.Uit kelders van het Kerkplein banenbundels neon hun weg tussenmonumentale stramme takken.Bij de Hortus zijn zwerfkeien komen aanrollen en verlichtverraden kleuren… Lees verder Dwaallicht in donkere dagen